Stap voor stap

Als baby’s leren lopen gaat dat vaak vanuit een natuurlijke drive. Vol overgave en vaak met aanmoediging door ouders proberen zij zelfstandig vooruit te komen. Het vallen nemen zij voor lief en zonder afkeur of andere vorm van oordeel staan zij weer op en proberen het opnieuw. Dit patroon herhaalt zich totdat zij uiteindelijk zelfstandig kunnen lopen.

Wat maakt toch dat wij als volwassenen ons natuurlijk ‘kinderlijk’ principe van vertrouwen in vallen en opstaan gaandeweg de jaren verliezen? Dat we ergens onderweg ontmoedigd raken in plaats van aangemoedigd en het vertrouwen in onszelf afneemt en de angst toe?
Vol twijfel over wie of wat we zijn.

We maken onszelf wijs dat we niet goed genoeg zijn en verwarren stilstand met tekortkoming. Met deze strenge blik naar onszelf, lijken we te zijn vergeten dat ontwikkeling hand in hand gaat met fouten maken.

Meerdere malen ben ik deze valkuil gestapt. Iedere keer wanneer de uitkomst die ik voor ogen had uitbleef, deed ik dat vaker dan eens af met ‘niet goed genoeg’. Bang om tegen te vallen of teleur te stellen. Door niet te op te geven, bewust te worden van mijn onbewuste aannames te denken dat ik ergens aan moest voldoen, lukte het mij om anders te handelen.  Door te kiezen voor vertrouwen bracht het mij stap voor stap dichter bij mijn doel.

Ook in de natuur wordt het ons voorgedaan. Zo doet een pasgeboren veulen, zonder aarzeling, binnen 30 minuten een poging om op te staan. Het staat zichzelf toe om te wankelen en binnen twee uur staat het op eigen benen, puur door instinctief vertrouwen met als doel zich zo snel mogelijk te voeden. De transformatie van een zonnebloempit naar een zonnebloem verloopt feitelijk niet anders. Ook hier draait het om de ontplooing van het aangeboren potentieel plus de aanmoediging van zon, water en lucht om uit te groeien in wat het is.

Welke stap wil jij zetten? Of zet je liever 8 stappen tegelijk? Welke aanmoediging heb je nodig? 

Wees mild naar jezelf en herinner jouw aangeboren vertrouwen. Sta je jezelf toe fouten te maken tijdens de ontwikkeling van je proces zonder er een waardeoordeel aan te hangen. Met het het zetten van een enkele stap zet je ook iets in beweging. Precies zoals je dat ooit deed als kind, vol vertrouwen en zonder oordeel… opstaan, vallen en weer opstaan. Steeds opnieuw tot de dag dat je merkt dat je zonder nadenken voortbeweegt.

Nicole